Jednak czarny scenariusz opracowany w Urzędzie Miejskim jest realizowany. Na najbliższej sesji Rady Miejskiej będzie głosowanie nad uchwałą w sprawie skierowania do sądu unieważnienia uchwały przez Wojewodę Śląskiego. Poniżej treść projektu. Uzasadnienie jest cieniutkie. Będziemy więc mieli okres czekania na rozprawę w sądzie, bo rządząca koalicja na pewno przegłosuje uchwałę. No cóż, wybory blisko. Zamiast szukać kompromisu prezydent Miasta idzie na wojnę. Teraz propaganda będzie z pasją atakować wojewodę. Jak widać, czarny PR rządzi zamiast szukania kompromisu.
Jerzy Reszke
Druk nr 54
Uchwała Nr ………………
Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej
z dnia………………..
w sprawie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia 16 marca 2018r. o nr NPII.4131.1.110.2018 stwierdzające nieważność uchwały Nr XXXVII/769/2018 Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej z dnia 28 lutego 2018 r. w sprawie uchylenia uchwały Nr XXVII/426/08 Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej z dnia 28 maja 2008 r. w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, który nastąpił w wyniku wybudowania urządzeń infrastruktury technicznej
Na podstawie art. 18 ust.1 i art. 98 ust.1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. 2017r. poz. 1875 z późń. zm.) – na wniosek Prezydenta Miasta
Rada Miejska w Dąbrowie Górniczej
uchwala:
- 1
Wnieść skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia 16 marca 2018r. o nr NPII.4131.1.110.2018 stwierdzające nieważność uchwały Nr XXXVII/769/2018 Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej z dnia 28 lutego 2018 r. w sprawie uchylenia uchwały Nr XXVII/426/08 Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej z dnia 28 maja 2008 r. w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, który nastąpił w wyniku wybudowania urządzeń infrastruktury technicznej.
- 2
Prezydent Miasta Dąbrowy Górniczej jest uprawniony do ustanowienia pełnomocnika procesowego, upoważnionego do reprezentacji Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej przed właściwym sądem administracyjnym, w tym do sporządzenia, wniesienia i popierania skargi o której mowa w § 1.
- 3
Wykonanie uchwały powierzyć Prezydentowi Miasta Dąbrowy Górniczej.
- 4
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodnicząca Rady Miejskiej
w Dąbrowie Górniczej
Agnieszka Pasternak
UZASADNIENIE
do projektu uchwały w sprawie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia 16 marca 2018r. o nr NPII.4131.1.110.2018 stwierdzające nieważność uchwały Nr XXXVII/769/2018 Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej z dnia 28 lutego 2018 r. w sprawie uchylenia uchwały Nr XXVII/426/08 Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej z dnia 28 maja 2008 r. w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, który nastąpił w wyniku wybudowania urządzeń infrastruktury technicznej
Zgodnie z art. 145 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, ustalić opłatę adiacencką każdorazowo po stworzeniu warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Z kolei z ust. 2 tego samego artykułu ustawy wynika, że wszczęcie postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie do 3 lat od dnia stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo od dnia stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi, jeżeli w dniu stworzenia tych warunków obowiązywała uchwała rady gminy, o której mowa w art. 146 ust. 2. Do ustalenia opłaty przyjmuje się stawkę procentową określoną w uchwale rady gminy obowiązującą w dniu, w którym stworzono warunki do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo w dniu stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Z kolei z art. 146 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami wynika, że ustalenie i wysokość opłaty adiacenckiej zależą od wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej.
Z przywołanych przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami wynika, że ustalenie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku wybudowania infrastruktury technicznej następuje w drodze decyzji indywidualnych wójta, burmistrza, prezydenta miasta, których wydanie możliwe jest wyłącznie w sytuacji, gdy właściwa rada gminy ustali stawkę takiej opłaty. W przypadku Dąbrowy Górniczej Rada Miejska, uchwałą z dnia 28 maja 2008 r., ustaliła taką opłatę, określając jej wysokość jako 50% różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Uchwała ta weszła w życie 30 lipca 2008 r. i miała zastosowanie do wszystkich sytuacji, gdy na skutek wybudowania infrastruktury technicznej wzrosła wartość nieruchomości prywatnych, przy czym uchwałą Nr X/221/2015 Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej z dnia 9 września 2015 r. w sprawie zmiany uchwały Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej Nr XXVII/426/08 z dnia 28 maja 2008 r. w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, który nastąpił w wyniku wybudowania urządzeń infrastruktury technicznej, obniżono od dnia 2 października 2015 r. stawkę opłaty do 3% różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu.
Biorąc pod uwagę, że nakładanie opłat adiacenckich z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek budowy infrastruktury technicznej, do czego w obowiązującym stanie prawnym zobowiązany jest Prezydent Miasta Dąbrowa Górnicza, spotkało się z negatywnym odbiorem społecznym ze strony osób zobowiązanych do ich uiszczenia, a także z uwagi na to, że ustawodawca, mimo krytyki samej instytucji prawnej opłaty adiacenckiej oraz apeli wspólnoty samorządowej Dąbrowy Górniczej, nie zamierza wycofać się z tego mechanizmu, wszak nowelizacją ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 20 lipca 2017 r. nie tylko jej nie zniesiono, ale jeszcze wydłużono okres, w którym możliwe jest dochodzenie, zasadnym stało się odstąpienie od ustalania tych opłat i od ich pobierania.
Osiągnięcie takiego celu możliwe było tylko poprzez zmianę stanu prawnego o charakterze generalnym, przy czym Rada Miejska mogła to uczynić jedynie poprzez wyeliminowanie własnej uchwały z obrotu prawnego. Ponieważ uchylenie uchwały na przyszłość (przy założeniu, że weszłaby w życie 14 dni od dnia jej ogłoszenia) nie zmieniłoby sytuacji prawnej tych właścicieli nieruchomości, których wzrost wartości nieruchomości na skutek wybudowania infrastruktury technicznej nastąpił w okresie obowiązywania uchwały określającej daną stawkę opłaty, gdyż zgodnie z cytowanym już art. 146 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami do ustalenia opłaty przyjmuje się stawkę procentową określoną w uchwale rady gminy obowiązującą w dniu, w którym stworzono warunki do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo w dniu stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi, koniecznym było nadanie uchwale uchylającej wstecznej mocy obowiązującej, tak by pozbawić mocy wcześniejszą uchwałę z datą, kiedy po raz pierwszy mogła mieć zastosowanie. Biorąc pod uwagę powyższe w dniu 28.02.2018 r. Rada Miejska w Dąbrowie Górniczej uchwaliła uchwałę nr XXXVII/769/2018 Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej z dnia 28.02.2018 r. w sprawie uchylenia uchwały nr XXVII/426/08 Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej z dnia 28.05.2008 r. Uchwała ta spotkała się z rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewody Śląskiego nr NPII.4131.1.110.2018 z dnia 16.03.2018 r., które to rozstrzygnięcie wpłynęło do tut. Urzędu w dniu 16.03.2018 r. Jednym z głównych zarzutów wobec uchwały był fakt wprowadzenia mocy wstecznej uchwały, co zostało uznane za niezgodne z obowiązującym prawem.
Zakaz nadawania aktom wstecznej mocy obowiązującej w polskim systemie prawa nie ma charakteru bezwzględnego, absolutnego i w sytuacjach nadzwyczajnych prawodawca może od niego odstąpić, co wynika z treści regulacji zawartych w art. 4 i art. 5 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych. Z przepisów tych wynika, że generalną zasadą jest, iż akty normatywne, zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, ogłaszane w dziennikach urzędowych – a takim jest uchwała w sprawie ustalenia wysokości stawki opłaty adiacenckiej – wchodzą w życie po upływie czternastu dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy. Od zasady tej istnieją jednak wyjątki, w tym wyjątek dopuszczający możliwość nadania aktowi normatywnemu wstecznej mocy obowiązującej, o ile jednak zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie. Z analizy orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, który niejednokrotnie rozstrzygał kwestie dopuszczalności retroaktywności aktów normatywnych w kontekście – wyrażonej w art. 2 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. – zasady demokratycznego państwa prawnego – wynika, że odstępstwo od zasady niedziałania prawa wstecz jest dopuszczalne wtedy, gdy jest to konieczne dla realizacji wartości konstytucyjnej, ocenionej jako ważniejsza od wartości chronionej zakazem retroakcji a jednocześnie realizacja tej zasady nie jest możliwa bez wstecznego działania prawa. Wskazać też trzeba, że możliwość nadawania wstecznej mocy obowiązującej aktom prawa miejscowego stanowionym przez organy stanowiące gminy dostrzega także sądownictwo administracyjne, wskazując jednakże warunki takiego działania. Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach podniósł w wyroku z 19 kwietnia 2012 r., w sprawie I SA/Ke 109/12, że „skoro art. 5 powołanej ustawy (chodzi o ustawę o ogłaszaniu aktów normatywnych) dopuszcza nadanie aktowi normatywnemu „mocy wstecznej”, ale tylko „jeżeli zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie” to obowiązkiem organów w przypadku korzystania z tej instytucji prawnej jest podanie faktycznego i prawnego uzasadnienia, że pomimo działania wstecz aktu normatywnego będzie on realizował zasady demokratycznego państwa prawa.”
Wartością konstytucyjną, która podlega ochronie w przypadku kwestionowanej przez Wojewodę Śląskiego uchwały jest wyrażona w art. 32 ust. 1 Ustawy zasadniczej zasada równości wobec prawa. Zgodnie z tym przepisem wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Zasada równego traktowania powinna mieć zastosowanie także w odniesieniu do interesów majątkowych właścicieli nieruchomości, których wartość wzrosła na skutek wybudowania infrastruktury technicznej. Ponieważ uchylenie uchwały w sprawie stawki opłaty adiacenckiej na przyszłość polepszyłoby sytuację prawną, a tym samym majątkową tylko tych właścicieli nieruchomości położonych na terenie Dąbrowy Górniczej, których wartość wzrosłaby na skutek wybudowania infrastruktury technicznej po dacie uchylenia uchwały a sytuacja właścicieli nieruchomości, których wartość wzrosła z tego powodu wcześniej nie uległaby zmianie, konieczne jest nadanie uchwale uchylającej wstecznej mocy obowiązującej. Tylko takie działanie umożliwi też realizację oczekiwań społecznych w zakresie nieobciążania właścicieli nieruchomości opłatą adiacencką, w tym także wyeliminowanie z obrotu prawnego wydanych już decyzji administracyjnych nakładających taką opłatę a w dalszej kolejności zwrot pobranych już opłat. Wskazać bowiem należy, że samo uchylenie uchwały określającej stawkę opłaty ani zmiana jej wysokości na przyszłość nie dają podstaw do zakończenia wszczętych już postępowań administracyjnych bez nałożenia tej opłaty, ani nie daje podstaw do wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji wydanych wcześniej, czy to w trybie wznowienia postępowania czy stwierdzenia nieważności decyzji. Uchylenie uchwały w sprawie stawki opłaty adiacenckiej z mocą od dnia 30 lipca 2008 r. mogłoby stanowić podstawę do wnioskowania – stosownie do art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego – o stwierdzenie nieważności wydanych dotychczas decyzji nakładających opłaty według stawki 50% przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze.
Niezależnie od powyższego, w odniesieniu do podniesionej w uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego argumentacji o obowiązku ustalenia przez radę gminy stawki procentowej opłaty adiacenckiej, chciałbym zauważyć, że z analizy zawartości urzędowych publikatorów – dzienników urzędowych województw, w tym także Dziennika Urzędowego Województwa Śląskiego wynika, że rady nie wszystkich gmin wywiązały się z tego obowiązku. Co się zaś tyczy kwestionowanej możliwości uchylenia uchwały w przedmiocie opłaty adiacenckiej, to uchwały takie podejmowały: Rada Miasta Tychy (uchwała Nr XXXIV/699/13 z dnia 26 września 2013 r.) oraz Rada Miasta Jastrzębie Zdrój (uchwała Nr III.13.2014 z dnia 27 lutego 2014 r.).
I Zastępca Prezydenta Miasta
Marcin Bazylak