Polityka czy frustracja

Ostatnio każdy wpis kończy się atakiem i podnoszeniem zarzutów, które trudno zrozumieć wobec problemów, które dotykają miasto. Trudno zrozumieć intencje autorów, czy to chorobliwa nienawiść do wszystkiego, co kojarzy się z partią rządzącą, czy też rodzaj  frustracji spowodowanej sprawami osobistymi. Ostatni tzw. „czarny marsz” na który przyszło kilkanaście osób pokazuje, ze ludzie mają dość  polityki.  Ja też do tego tak podchodzę i robię swoje. Idąc do wyborów miałem swój program, który staram się realizować. Dla przypomnienia:

SAMORZĄDNE DZIELNICE W SAMORZĄDNEJ DĄBROWIE
1. Decentralizacja zarządzania miastem poprzez nadanie  dużych  uprawnień dla Rad Dzielnic i respektowanie przez władze miasta wyników referendumlokalnego
2.  Wprowadzenie zasady, że Rady Dzielnic wskazują priorytety inwestycyjnew zakresie 20 % wydatków inwestycyjnych miasta co da rzeczywisty wpływ na rozwój dzielnic w stosunku do niewielkich możliwości budżetu obywatelskiego.
3. Stworzenie punktów obsługi mieszkańców w dzielnicach. Urząd bliżej i dla obywatela
                                                   CZŁOWIEK W ŚRODOWISKU
4. Działania  na rzecz wyjaśnienia pochodzenia opadów nieznanych  pyłóww Strzemieszycach, Łośniu, Strzemieszycach Małych i Ząbkowicach  i doprowadzenie do obiektywnej oceny ich wpływu na zdrowie mieszkańców
5. Wyeliminowanie lokalizacji zakładów uciążliwych dla mieszkańców obok osiedli mieszkaniowych  i ponowna ocena planów zagospodarowania przestrzennego.
6. Wprowadzenie monitoringu  powietrza w skażonych rejonach w celu wyeliminowania zagrożenia występowania grzybów i bakterii. Niedopuszczenie do katastrofy ekologicznej
                                                                      CYWILIZACJA
7. Rewitalizacja i odbudowa cywilizacyjna i społeczna dzielnic poprzez  odbudowę instytucji kulturalnych, zatrzymanie procesu likwidacji szkół, zapewnienie warunków dla rozwoju działalności lokalnych organizacji i inicjatyw społecznych.
8. Przybliżenie mieszkańcom  terenów zielonych  poprzez uporządkowanie ich infrastruktury i dostępu (las na Sulnie jako połączenie z Parkiem Kuronia, Góra Srocza,  tereny zielone  Ząbkowic, Pustynia Błędowska)
9. Rewitalizacja dworców kolejowych w Strzemieszycach i Ząbkowicach i wykorzystanie ich na cele społeczne.
                                                                                        BEZPIECZEŃSTWO
10. Przywrócenie Komisariatu Policji w Strzemieszycach i rozbudowa monitoringu wizyjnego w zagrożonych miejscach
11. Zwiększenie bezpieczeństwa na drogach poprzez stworzenie sieci ścieżek rowerowych wzdłuż głównych szlaków, zabezpieczenie bezpiecznego dojścia dzieci do szkoły i ograniczenie ruchu ciężkich pojazdów na drogach lokalnych
Realizuję te zadania i będę realizował. I bynajmniej moja korespondencja z władzami państwowymi i wojewódzkimi nie jest mniej obfita i ostra niż z naszą władzą w mieście.
Jednocześnie powstaje coraz więcej nowych problemów. Wielu spraw nie załatwi się bez zmian prawa, które jest niejednoznaczne i wprost niedobre. Tego nie zrobi się od razu. Dworca nie udało się uratować. W Dąbrowie Górniczej też nie wszystko wygląda tak „festynowo” jak się to przedstawia. Niebezpieczny jest wzrost zadłużenia i sytuacja szpitala.
Ten krótki tekst to odpowiedź na wpisy, które może wynikają z braku dostatecznej wiedzy.
Jerzy Reszke

Czy Św. Jan Paweł II przegra z Wirgiliuszem Gryniem?

Na ostatniej sesji Rady Miejskiej przyjęto uchwałę, która daje wytyczne Radzie Miejskiej ( Rada radzi Radzie) w sprawie nazw ulic.

W Uchwale jest zapis: Rada Miejska uznaje za celowe, by w przypadku nadania nazwy lub placu albo zmiany nazwy dotychczasowej uwzględniać możliwość uhonorowania poprzez ten akt postaci związanych z Dąbrową Górniczą i zasłużonych dla sławienia imienia Miasta w Polsce i na świecie.

Pierwszeństwo mają mieć znani na świecie mieszkańcy Dąbrowy Górniczej. Kuriozalne, że na prośbę o wymienienie choćby jednego kandydata inicjator projektu uchwały nie potrafił wymienić ani jednego. Pretekstem do podjęcia uchwały była petycja grupy mieszkańców, żeby  uwzględnić znane osoby z Dąbrowy przy nadawaniu nazw. Inicjatywa jak najbardziej słuszna i sam podnoszę np. brak nazwy dla Oddziału AK Ordona. Ale ta uchwała w kontekście wejścia Ustawy dekomunizacyjnej nazw ulic zabrzmiała bardzo dwuznacznie. Zaproponowałem poprawkę:  dopisanie słów:

oraz uhonorowanie osób będących  ofiarami systemów totalitarnych i bohaterów walki o wyzwolenie spod komunistycznej dyktatury oraz wybitnych Polaków, którzy dotychczas nie zostali patronami naszych ulic.

Poprawka przepadła!

Jedność lewicy okazała się silniejsza niż zdrowy rozsądek. Poprzez poprawkę chciałem ukierunkować zmiany nazw ulic w kierunku historycznym i patriotycznym. Nazwy ulic to nie tylko znaki do orientacji w terenie, ale również kształtowanie polityki historycznej miasta.  Zamiast nazw  nijakich dlaczego nie tworzyć w przestrzeni publicznej szacunku dla historii i przekazu dla mieszkańców? Z poprawką ta uchwała miałaby sens.

Jeszcze ciekawiej będzie przy faktycznej zmianie nazw. Czy Św. Jan Paweł II przegra z np. aktorem Wirgiliuszem Gryniem, który jest na liście w petycji?

A do zmiany czeka wiele ulic, jak choćby np. :

Edmunda Cedlera 

Dąbrowszczaków 

Jakuba Dąbskiego 

Jerzego Gagarina 

Gwardii Ludowej 

Jana Hempla 

Władysława Hibnera 

Marcina Kasprzaka 

Janka Krasickiego

Komuny Paryskiej 

Grzegorza Korczyńskigo 

Leona Kruczkowskigo 

Stanisława Krzynówka 

Jana Majewskiego

Antoniego Kozubka

Tadeusza Gruszczyńskiego

Obrońców Pokoju

Oskara Lange 

Stanisława Łańcuckigo 

Włodzimierza Majakowskigo 

Juliana Marchlewskiego 

Manifestu Lipcowego 

Odrodzenia

Hanki Sawickiej 

Lucjana Szenwalda 

Walentyny Tierieszkowej 

Walerego Wróblewskigo 

XXXX –  lecia PRL

9 Maja

 

 

Apel o uratowanie Bazyliki NSPJ w Dąbrowie Górniczej Strzemieszycach

Bazylika w Strzemieszycach jest zagrożona. Przegniłe belki grożą zawaleniem stropu pod wieżyczką. Koszt remontu, który został wstępnie oceniony przez ekspertów, może wynieść ok. 2 mln zł. To jest dużo kwota. Od nas wszystkich zależy, czy damy radę. Konieczna jest mobilizacja. Alternatywy nie ma. Nie jest w tej chwili ważne, czy przybędzie kolejna siłownia, gdy chodzi o ponad stuletni Kościół. Musimy go uratować. Zapraszamy wszystkich mieszkańców do zbierania podpisów poparcia dla apelu.

Jerzy Reszke

APEL   Stowarzyszenia  Samorządne Strzemieszyce  –       pobierz apel-strzemieszyce-bazylika

Drodzy Mieszkańcy Strzemieszyc!

Przeszło sto lat temu nasi przodkowie podjęli ogromny wysiłek, jakim była budowa kościoła parafialnego.  Mimo ograniczonych możliwości finansowych okolicznych mieszkańców powstała piękna, neogotycka świątynia pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa.

W Jej murach tysiące strzemieszyczan otrzymało Sakrament Chrztu Św., przystąpiło do Pierwszej Komunii Świętej, złożyło śluby małżeńskiej przysięgi. To w tym kościele żegnaliśmy naszych bliskich, krewnych, przyjaciół, sąsiadów, znajomych w ich ostatniej drodze.

Dziś nasza strzemieszycka Bazylika woła o ratunek. Musimy pomóc w naprawie stropu, zagrożonego zniszczeniem nietrwałej drewnianej więźby dachowej. Bazylika to nasza wspólna sprawa. Wierzących i niewierzących, gorliwych katolików i zagorzałych ateistów. To historia naszej miejscowości, świadectwo pracowitości i hojności naszych dziadów i ojców, wyraz poświęcenia dla wspólnoty.

Na płycie znajdującej się w naszej świątyni widnieje napis:

„Wdzięczni Opatrzności Bożej

Za wskrzeszona po wielkiej wojnie narodów Ojczyznę

W dziesiątą rocznicę niepodległości Polski

Dnia 11 listopada Roku Pańskiego 1928

Parafianie wsi Strzemieszyce

Dla Boga Wszechmogącego czci i chwały

Dla cnot obywatelskich rodaków wspomożenia

Dla własnych serc pokrzepienia

Tą skromną pamiątkę kładą.”

 

Obyśmy potrafili ocalić dzieło kilku pokoleń, doświadczonych wojnami, niewolą, a przecież trwających przy polskości i wierze.

Obyśmy podczas nadchodzącej Setnej Rocznicy Odzyskania Niepodległości mogli cieszyć się uratowaną świątynią, w której wszyscy, wierzący i nie, przebywamy w ważnych życiowych momentach.

Obyśmy, jak nasi poprzednicy, w ten sposób wyrazili wdzięczność „za wskrzeszoną Ojczyznę” i pomogli w remoncie „dla własnych serc pokrzepienia”.

Zwracamy się do wszystkich z apelem o poparcie dla inicjatywy przeznaczenia finansów z Dąbrowskiego  Budżetu Partycypacyjnego  na przyszły rok na ratowanie jedynego zabytku w naszej dzielnicy. Prosimy autorów zgłoszonych projektów o wielkoduszność i zgodę na przełożenie ich realizacji o kolejny rok. Apelujemy do Prezydenta Miasta i Radnych Rady Miejskiej                           o podjęcie działań prawnych w tym zakresie. Ważny jest bowiem czas, a kwota 514 tys. zł, przeznaczona dla Strzemieszyc, to istotne wsparcie dla tak koniecznego remontu..

Apelujemy o pomoc do zakładów pracy, do firm, do instytucji i do wszystkich ludzi dobrej woli. Dzisiaj Strzemieszyce potrzebują pomocy bardziej niż kiedykolwiek.

 

Zarząd Stowarzyszenia Samorządne Strzemieszyce

 

Tadeusz Bagiński    Alicja Wiatrowska-Cieplak     Halina Mucha  Zbigniew Legarski

Jerzy Reszke    Aleksandra Janik    Jacek Sobczyk     Anna Zagrodnik        Anna Żur

Zapraszamy do zbierania podpisów poparcia. Wzór listy w załączeniu lista-poparcia-dla-apelu

Konto Parafii NSPJ w Strzemieszycach

90 1020 2498 0000 8902 0165 2213

Znalezione obrazy dla zapytania kościół strzemieszyce

 

 

 

 

 

 

PROGRAM MIESZKANIE+ DLA DĄBROWY GÓRNICZEJ?

W Dąbrowie Górniczej, podobnie jak w innych miastach jest ogromny problem budowy nowych mieszkań. Dlaczego nie spróbować skorzystać z Programu Mieszkanie+? Taką propozycję zgłosiłem na ostatniej sesji Rady Miejskiej w imieniu Klubu Radnych PiS. Jeżeli są jakieś ograniczenia, to warto przynajmniej spróbować i dowiedzieć się, czy warunki programu są korzystne i stworzą większę szansę dla gminy na wybudowanie nowych mieszkań. Z tekstu poniżej wynika, że Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa jest otwarte i czeka na chętnych. Z terenami pod budownictwo w Dąbrowie Górniczej nie powinno być problemów. Wiele wyjaśnia również interpelacja poselska w sprawie Programu Mieszkanie +

Interpelacja   i Odpowiedź    MIiB  poniżej

Jerzy Reszke

Czekają na chętnych. MIiB zachęca gminy do udziału w Programie Mieszkanie+

Nadal poszukiwane są samorządy zainteresowane współpracą w zakresie budowy mieszkań w ramach pilotażu Programu „Mieszkanie Plus” – poinformował wiceminister infrastruktury Kazimierz Smoliński.

W odpowiedzi na poselską interpelację wiceminister infrastruktury i budownictwa udzielił obszernych wyjaśnień dotyczących możliwości przystąpienia i warunków udziału w rządowym Programie „Mieszkanie Plus” przez jednostki samorządu terytorialnego.

Smoliński przypomniał, że w październiku spółka BGK Nieruchomości podpisała pierwsze listy intencyjne z 30 samorządami, na terenie których zrealizowane zostaną pierwsze inwestycje mieszkaniowe. Będą one zlokalizowane w Białej Podlaskiej, Chorzowie, Dębicy, Gliwicach, Katowicach, Kobyłce, Nowej Dębie, Pelplinie, Poznaniu, Radomiu, Skawinie, Stalowej Woli, Starogardzie Gdańskim, Trzebini, Tychach, Wałbrzychu, Wrześni,  Chrzanowie, Gdyni, Koluszkach, Kole, Koninie, Łodzi, Nysie, Rzeszowie, Świdniku, Tomaszowie Mazowieckim, Toruniu, Zabrzu i Zduńskiej Woli.

Wiceszef MIiB zapewnił jednak, że stopniowo mieszkania będą powstawały na terenie innych samorządów, które przystąpią do współpracy z BGKN. „Spółka nadal bowiem poszukuje partnerów, w szczególności samorządów posiadających nieruchomości gruntowe, zainteresowanych współpracą w zakresie budowy mieszkań w ramach pilotażu” – podkreślił Smoliński.

Dodał, że w zamian za wniesienie gruntów gminy będą mogły uzyskać np. certyfikaty inwestycyjne lub pakiet mieszkań do wykorzystania jako mieszkania komunalne. „Taką współpracę z BGKN może nawiązać zatem każdy samorząd, jeżeli zgłosi Spółce chęć udziału w pilotażu. Oferta w tym zakresie jest bowiem przedstawiana przez Spółkę indywidualnie zainteresowanym samorządom” – dodał wiceminister.

Smoliński wskazał przy tym, że termin rozpoczęcia inwestycji mieszkaniowych w ramach pilotażu instrumentu wpisującego się w I filar pakietu „Mieszkanie Plus” jest ustalany indywidualnie w ramach współpracy między BGKN, a pomiotem uczestniczącym w pilotażu. „Przewiduje się jednak, że pierwsze nabory najemców na nowo powstałe mieszkania będą organizowane już od ok. połowy 2017 r.” – dodał.

Wiceszef MIiB zwrócił także uwagę, że niezależnie od powyższych możliwości współpracy z BGKN, podmioty zainteresowane tworzeniem dostępnych mieszkań na wynajem, np. samorząd lokalny, spółki gminne, towarzystwa budownictwa społecznego czy spółdzielnie mieszkaniowe, będą mogły realizować inwestycje mieszkaniowe w ramach instrumentów programu „Mieszkanie Plus” z wykorzystaniem własnych nieruchomości.

„Jednym ze wspomnianych instrumentów jest realizowany na gruncie ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych(Dz. U. z 2015 r. poz. 833, z późn. zm.) program wsparcia budownictwa komunalnego, stanowiący w przyszłości jeden z kluczowych elementów zintegrowanego programu społecznego budownictwa czynszowego tworzącego II filar pakietu „Mieszkanie Plus”” – zapewnił Smoliński.

Narodowy Program Mieszkaniowy, przyjęty uchwałą Rady Ministrów nr 115/2016 z dnia 27 września 2016 r., określa kluczowe instrumenty gwarantujące wsparcie realizacji inwestycji mieszkaniowych w Polsce. Podstawą Programu jest pakiet „Mieszkanie Plus”, który opiera się na trzech wzajemnie uzupełniających się filarach. Celem dwóch z nich jest bezpośrednio tworzenie nowego zasobu mieszkaniowego poprzez budowę mieszkań na wynajem na zasadach rynkowych (w tym z opcją dojścia do własności mieszkania przez najemcę), w szczególności przy wykorzystaniu nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa (I filar), oraz realizację przedsięwzięć wpisujących się w założenia zintegrowanego programu społecznego budownictwa czynszowego, opartego w znacznej mierze na rozwiązaniach prawnych przyjętych w ramach dotychczas realizowanych instrumentów wsparcia (II filar).

mp/Serwis Samorządowy PAP

Interpelacja nr 4113

do ministra infrastruktury i budownictwa

w sprawie Programu „Mieszkanie+”

Zgłaszający: Adam Andruszkiewicz

Data wpływu: 10-06-2016

Szanowny Panie Ministrze,

w ostatnich dniach Premier Rządu Beata Szydło ogłosiła główne założenia programu Mieszkanie Plus. Według zapewnień Pani Premier program ten ma na celu wspierać polskie rodziny, ułatwić zakładanie rodzin i zwiększyć stabilizację życiową.

Główne założenia tego projektu są jak najbardziej słuszne i potrzebne dla społeczeństwa polskiego, a w szczególności dla młodego pokolenia.

Jednym z najważniejszych filarów projektu ma być utworzenie Narodowego Funduszu Mieszkaniowego, dla którego Skarb Państwa będzie przekazywał grunty pod mieszkania. Kolejny filar programu zakłada wsparcie budownictwa komunalnego. Trzeci filar programu Mieszkanie Plus zakłada powstanie specjalnych zachęt do oszczędzania na mieszkanie. Moja interpelacja dotyczy wyjaśnienia szczegółów tego programu i jego wpływu na finanse państwa.

Wobec powyższego działając na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 9 maja 1996 roku o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. z 1996 r. nr 73, poz. 350, z późn. zm.), uprzejmie proszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

  1. Kto będzie mógł skorzystać z tego programu?
  2. Jak dokładnie będzie działał Narodowy Fundusz Mieszkaniowy?
  3. Jak wdrażanie tego programu wpłynie na budżet państwa?
  4. Od czego będzie zależeć wysokość czynszu i jak będzie wyglądało jego naliczanie?
  5. Jak będzie wyglądać możliwość nabycia mieszkania na własność?
  6. Jak będzie kolejność przyznawania mieszkań? Jakie warunki trzeba spełnić?
  7. Co dokładniej zakłada drugi filar – wsparcie budownictwa komunalnego?
  8. Proszę o więcej informacji na temat trzeciego filaru programu dotyczącego oszczędzania.

Z wyrazami szacunku,

Adam Andruszkiewicz

Odpowiedź na interpelację nr 4113

w sprawie Programu „Mieszkanie+”

Odpowiadający: sekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Budownictwa Kazimierz Smoliński

Warszawa, 06-07-2016

Szanowny Panie Marszałku!

Odpowiadając na interpelację nr 4113 Pana Posła Adama Andruszkiewicza w sprawie szczegółowych rozwiązań pakietu „Mieszkanie+”, nadesłaną w dniu 20 czerwca br., przekazuję następujące wyjaśnienia.

W dniu 3 czerwca br. Prezes Rady Ministrów, Pani Beata Szydło, ogłosiła założenia pakietu „Mieszkanie+”, będącego zapowiedzią kompleksowego Narodowego Programu Mieszkaniowego. Podstawową grupą docelową nowych propozycji mieszkaniowych będą osoby i rodziny o dochodach, które nie pozwalają na zakup mieszkania na wolnym rynku lub najem mieszkania na warunkach rynkowych. Szacuje się, że w Polsce 40-60% gospodarstw domowych (w zależności od lokalizacji i wielkości rodziny) osiąga dochody, które nie pozwalają na skorzystanie z oferty mieszkań komunalnych, a także na zakup mieszkania na rynku lub wynajem mieszkania po stawkach czynszowych.

Program „Mieszkanie+” składa się z trzech wzajemnie uzupełniających się filarów:

  1. budowa mieszkań na wynajem przy wykorzystaniu gruntów skarbu państwa, w tym z opcją dojścia do własności, na zasadach rynkowych;
  2. rozwiązania mające na celu zwiększenie liczby budowanych mieszkań dla najmniej zarabiających w ramach budownictwa gminnego oraz realizowanego we współpracy z gminą np. przez towarzystwa budownictwa społecznego lub spółdzielnie mieszkaniowe;
  3. wsparcie systematycznego oszczędzania na mieszkanie poprzez indywidualne konta oszczędnościowe.

Pierwszym z filarów nowego programu jest budowa mieszkań na wynajem dla osób o umiarkowanych dochodach, z możliwością docelowego zakupu wynajmowanego mieszkania. Cel ten będzie realizowany poprzez powołanie Narodowego Funduszu Mieszkaniowego oraz Narodowego Operatora Mieszkaniowego. Zasady funkcjonowania Narodowego Funduszu Mieszkaniowego zostaną określone w ustawie, która powinna być przyjęta przez Radę Ministrów do końca bieżącego roku. Zakłada się, że Fundusz będzie pełnił rolę banku ziemi, w którym zostaną zgromadzone grunty należące dziś do rozproszonych właścicieli działających w imieniu Skarbu Państwa. Grunty te będą wykorzystywane do realizacji bezpośrednich inwestycji mieszkaniowych, jak i do uzyskiwania środków (w wyniku obrotu tymi gruntami) z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe. Bezpośrednim inwestorem oraz administratorem wybudowanego zasobu będzie Narodowy Operator Mieszkaniowy, który na zasadach pilotażowych jest obecnie tworzony na bazie potencjału Banku Gospodarstwa Krajowego. Zakłada się, że działania realizowane w ramach I filaru programu „Mieszkanie+” nie będą finansowane ze środków budżetu państwa. Budowa mieszkań z wykorzystaniem gruntów publicznych będzie finansowana na zasadach rynkowych, z wykorzystaniem takich źródeł finansowania jak emisja certyfikatów inwestycyjnych lub obligacji.

Najważniejszymi czynnikami decydującymi o wysokości czynszu będą koszty budowy i koszty finansowania inwestycji uzyskane na rynku. Wysokość czynszu będzie również zależała od wybranej opcji: czystego najmu lub najmu z docelowym uzyskaniem prawa własności mieszkania. W tym drugim przypadku najemca będzie ponosił również koszt spłaty kapitału. W związku z tym stawka czynszu będzie ok. 20% wyższa niż w opcji zakładającej tylko najem. Ponadto do wysokości czynszu należy doliczyć opłaty za eksploatację budynku i media.

W przypadku wyboru opcji najmu z docelowym nabyciem własności mieszkania, najemca w czynszu będzie spłacał również część kapitałową kosztu wybudowania mieszkania. Po całkowitej spłacie tego kosztu będzie uzyskiwał prawo własności wynajmowanego dotąd lokalu. Okres spłaty zostanie określony w umowie z nabywcą. Przewiduje się, że będzie wynosił ok. 30 lat, z możliwością jego skrócenia lub wydłużenia. W przypadku rezygnacji z najmu, zgromadzona część kapitałowa będzie zwracana.

Mieszkania będą dostępne dla wszystkich zainteresowanych, obecnie nie przewiduje się wprowadzenia ograniczeń wyboru beneficjentów np. ze względu na wiek czy dochody. Natomiast w przypadku nadwyżki popytu zostanie zastosowany system kwalifikacyjny, w ramach którego premiowane będą między innymi osoby o niskich dochodach oraz rodziny wielodzietne, które nie mają dotychczas zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych.

Drugi filar obejmuje uruchomienie kompleksowego programu wspierającego budowę mieszkań o niskim i umiarkowanym czynszu, użytkowanych w formule społecznego budownictwa czynszowego w rozumieniu ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. z 2015 r. poz. 1777). Zgodnie z przedmiotową ustawą, przez społeczne budownictwo czynszowe rozumie się budownictwo mieszkaniowe realizowane przy łącznym spełnieniu następujących warunków:

  • dostęp do lokali mieszkalnych odbywa się na zasadach nierynkowych na podstawie kryteriów określonych przez organy władzy publicznej;
  • na etapie budowy, przebudowy lub użytkowania budynków podmioty realizujące inwestycje korzystają ze wsparcia środkami publicznymi;
  • inwestorami społecznego budownictwa czynszowego są podmioty, których głównym celem działania nie jest osiągnięcie zysku.

W związku z powyższym, w ramach drugiego filaru zakłada się realizację trzech instrumentów gwarantujących poprawę dostępności mieszkań dla trzech podstawowych grup społecznych wymagających pomocy państwa w zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, tj.:

  • kontynuację w zmodyfikowanej formie instrumentu wsparcia budownictwa socjalnego, realizowanego na gruncie ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 833, z późn. zm.);
  • uruchomienie instrumentu bezzwrotnego wsparcia dla gmin i związków międzygminnych z przeznaczeniem na pokrycie części kosztów partycypacji w kosztach przedsięwzięcia społecznego budownictwa czynszowego, mającego na celu budowę mieszkań na wynajem dla osób o niższych dochodach, wdrażanego na gruncie planowanej nowelizacji ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych…;
  • kontynuację w zmodyfikowanej formie nowego programu popierania budownictwa mieszkaniowego w segmencie społecznego budownictwa czynszowego, realizowanego na gruncie ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 2071, z późn. zm.).

Pierwszy z instrumentów przewiduje m. in. udzielanie bezzwrotnego wsparcia dla gmin i spółek gminnych na budowę mieszkań komunalnych adresowanych do osób najniżej zarabiających. Projektowane w ustawie zmiany stanowią odpowiedź na wnioski płynące z dotychczasowej realizacji programu wsparcia budownictwa socjalnego, mając na celu likwidację barier ograniczających efektywne wydatkowanie środków publicznych oraz racjonalne gospodarowanie gminnym zasobem mieszkaniowym, a w konsekwencji zaspokajanie podstawowych potrzeb mieszkaniowych osób zagrożonych wykluczeniem społecznym ze względu na niskie dochody lub szczególnie trudną sytuację życiową.

W ramach nowego instrumentu planowanego do wdrożenia na gruncie nowelizacji ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych… gminy i związki międzygminne będą mogły natomiast ubiegać się o bezzwrotne wsparcie na pokrycie 20% kosztów przedsięwzięcia realizowanego przez innego inwestora, np. towarzystwo budownictwa społecznego, spółdzielnię mieszkaniową lub dewelopera. Zgodnie z założeniami umożliwi ono budowę lokali mieszkalnych na wynajem i spółdzielczych lokatorskich o czynszu nieprzekraczającym 4% wartości odtworzeniowej w skali roku. Będą one kierowane do gospodarstw domowych nieaspirujących do własności mieszkaniowej z uwagi na niższe dochody i preferencje mieszkaniowe.

Podstawowym instrumentem wsparcia w zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych osób o umiarkowanych dochodach jest już obecnie nowy program popierania budownictwa mieszkaniowego w segmencie społecznego budownictwa czynszowego. W jego ramach towarzystwa budownictwa społecznego, spółdzielnie mieszkaniowe i spółki gminne mogą ubiegać się o finansowanie zwrotne, udzielane na preferencyjnych warunkach przez Bank Gospodarstwa Krajowego na budowę mieszkań na wynajem. Powstałe w ramach programu lokale mieszkalne będą kierowane do gospodarstw domowych, uzyskujących dochody zbyt niskie, by zaspokajać potrzeby mieszkaniowe w warunkach komercyjnych, a zarazem zbyt wysokie, by ubiegać się o lokal komunalny. Planowane w zakresie tego programu zmiany wynikają z wniosków płynących z realizacji pierwszej edycji programu, uruchomionej w dniu 1 listopada 2015 r. na gruncie ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1582). Projekt nowelizacji przepisów, zachowując spójność z założeniami projektu Narodowego Programu Mieszkaniowego, będzie odpowiedzią na sygnalizowane przez inwestorów bariery udziału w programie (finansowanie wyłącznie lokali na wynajem, bez możliwości finansowania spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, bezwzględny warunek przeznaczenia minimum 50% lokali dla osób wychowujących co najmniej jedno dziecko, czy też bariery w montażu finansowym przedsięwzięć), jak również problemy wynikające z dalszej eksploatacji lokali mieszkalnych wybudowanych w ramach programu (w tym znacznie obniżone w ramach ostatniej nowelizacji limity dochodowe najemców w zasobach na wynajem, zaostrzone zasady podnoszenia czynszu osobom o dochodach przekraczających nawet nieznacznie limity określone ustawą, mechanizm waloryzacji wpłaconej partycypacji w kosztach budowy lokali).

Efektywność instrumentów opartych na formule bezzwrotnego wsparcia z budżetu państwa będzie uzależniona m. in. od opracowania i wdrożenia rozwiązań umożliwiających realizację przedsięwzięć inwestycyjno-budowlanych przy zapewnieniu użyteczności społecznej i gospodarczej powstających zasobów. W związku z tym, w Narodowym Programie Mieszkaniowym przewidziano opracowanie i wdrożenie w formie aktu wykonawczego do ustawy regulującej instrumenty wspierające gminy w tworzeniu zasobu dla osób najuboższych i o średnich dochodach, niepozwalających na samodzielne zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych na rynku komercyjnym, standardów dotyczących mieszkań budowanych w ramach programów społecznego budownictwa czynszowego opartych na bezzwrotnym finansowaniu części kosztów inwestycji środkami budżetu państwa. Skutkiem przyjęcia planowanego zestawu rozwiązań będzie maksymalizacja efektywności wykorzystania środków publicznych, przy jednoczesnym zapewnieniu takich form projektowania budynków, zabudowy i zastosowanych technologii, które będą zapewniały optymalizację kosztów budowy, niskie koszty ponoszone przez mieszkańców na etapie użytkowania mieszkania, poszanowanie ładu przestrzennego i wysoką użyteczność funkcjonalną mieszkań, a także przeciwdziałać negatywnym zjawiskom rozlewania się zabudowy miejskiej.

W ramach trzeciego filaru planuje się umożliwienie oszczędzania na cele mieszkaniowe na Indywidualnych Kontach Mieszkaniowych, które będą mogły być tworzone we wszystkich instytucjach uprawnionych do gromadzenia depozytów ludności. Cele mieszkaniowe będą określone szeroko, obejmując zarówno oszczędzanie na zakup mieszkania, budowę domu jednorodzinnego, wpłatę wkładu mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej, wpłatę partycypacji do towarzystwa budownictwa społecznego, a także remonty lub wykończenie mieszkania lub domu jednorodzinnego. Wśród rozważanych instrumentów wsparcia jest zwolnienie z podatku od zysków kapitałowych środków zgromadzonych na Indywidualnych Kontach Mieszkaniowych oraz premia dopisywana do salda oszczędzania. Zakłada się, że budżet państwa będzie ponosił wydatki w związku z ww. systemem począwszy od 2019 r. – po wygaśnięciu programu „Mieszkanie dla młodych” oraz zmniejszeniu wydatków na realizację praw nabytych w związku z programem „Rodzina na swoim”. Nie wyklucza to jednak możliwości oszczędzania na takich kontach już od 2018 r.

Zakłada się, że Narodowy Program Mieszkaniowy zostanie przyjęty przez Radę Ministrów do końca III kwartału br. Poszczególne projekty aktów prawnych wynikające z Programu, zawierające uszczegółowienie planowanych działań, będą przyjmowane przez Radę Ministrów począwszy od IV kwartału 2016 r.

Z wyrazami szacunku

Kazimierz Smoliński

Park Grabocin czy ścieżka na podestach przez podmokłe nieużytki

W Strzemieszycach potrzeba terenów zielonych, które są zagospodarowane i do których jest dostęp. Staramy się dlatego o ścieżki do wapiennika Bordowicza, o park Srocza Góra, o dostęp do Parku im. Kuronia w Kazimierzu. A także o zagospodarowanie terenów kolejowych i wykorzystanie na obiekty sportowe obszaru po Szałasowiźnie i może w przyszłości zbiorników retencyjnych na Przełajce. Teren przeznaczony pod park przy Grabocińskiej odwiedziłem wiele razy. Obecnie to zabagnione doły i góry ze stojącą wodą. Można coś z nim zrobić, ale to może kosztować ogromne środki. Obecnie została zorganizowana wielka akcja. Budujemy park. Tytuł projektu nie przedstawia, co ma zostać wykonane. Kolorowe foldery pokazują nie to, co ma zostać wykonane. Jest to niestety nieprawda. Przedmiotem projektu jest budowa jedynie ścieżki. Odnośnie parku nie ma planów i nie ma nawet określonych kosztów. Do tego plan zagospodarowania przestrzennego nie pozwala na wybudowanie proponowanych obiektów. O co tu chodzi? Projekt jest bardzo promowany przez Urząd Miasta, co już stawia go w dwuznacznej sytuacji. Zaznaczam, że głosowałem za parkiem na posiedzeniu Rady Dzielnicy ale głosowanie dotyczyło inwestycji miejskich. Próbowałem jednak wyjaśnić dokładnie możliwości realizacji projektu. Każdy zainteresowany może przeczytać poniżej złożone interpelacje. Władze miasta nie chcą udzielić odpowiedzi na proste i oczywiste pytania.

Jerzy Reszke

interpelacja  1049_reszke       odpowiedź 1049_reszke_odp-3

interpelacja    1362_reszke-2     odpowiedź  1362_reszke_odp

interpelacja      1418_reszke   odpowiedź  1418-odp

interpelacja       1457_reszke  odpowiedź  1457-odp